Vertelsels

Als mijn kinderen het verhaal nu zelf overal gaan vertellen, kan ik het net zo goed in een column vertellen, dan hebben we het maar gehad.

Het verhaal doet het goed op verjaardagen. Ik heb het pas vorig jaar durven vertellen.

Ook in ons gezin hebben we zo’n beetje ieder gemiddeld gekozen huisdier al gehad, met alle verhalen van dien. Hamsters, konijnen, vogels, honden en katten. Vaak geredde huisdieren, afgedankt door anderen, om wat voor reden dan ook.

Maar Turbo, onze hyper actieve hamster, was zelf uitgekozen door de kinderen. Zelf vond ik er geen klap aan, maar met het idee dat ze ongeveer maar drie jaar zouden worden kon ik wel overstag gaan, dat was te overzien.

De kinderen vonden het schitterend, de hond zat uren naar de kooi van Turbo te staren en ik toog op een middag met de stofzuiger naar de kooi om het zaagsel rondom de kooi weg te zuigen.

We hadden zo’n super moderne kooi, met trapjes en tunneltjes en verdiepingen en klepjes die je eraf kon halen.

Al neuriënd was ik met de stofzuigerslang, waar ik de voet van afgehaald had, rondom de kooi aan het zuigen. Ineens, in een fractie van een seconde, floepte het dekseltje aan de voorkant eraf, en hoorde ik: ” plop plop “.

Het kon toch niet waar zijn? Dus wel, ik had in mijn enthousiaste schoonmaakwoede de hamster in de stofzuiger laten verdwijnen.

Als een echte reddingswerker ging ik rap te werk, afkoppelen die stofzuiger, klep open, stofzuigerzak eruit.

Ik zal het maar eerlijk vertellen, ze kunnen er niet tegen, hamsters. Onze Turbo was niet meer.

Zat ik daar, met een nog grotere bende dan het al was om me heen, met een, door mijn schuld, dode hamster in mijn hand.

Snel handelen moest ik want de kinderen kwamen bijna thuis uit school. Ik fietste als een gek naar het winkelcentrum en kocht snel een andere Turbo.

Onze eigen Turbo verdween in de vuilniscontainer. Niet nadenken, snel doen!

Net op tijd zat de hamster in de kooi van onze Turbo.

Ik hoorde de kinderen al aankomen.

“Tjonge, is de stofzuiger ontploft mam”?